Nieuwe ervaring

"Docent! Docent!" We lachen. Daar ging het toch bijna mis! Maar gelukkig zijn we samen en kan er weinig gebeuren. Ik grijp de bagagedrager met twee handen vast en roep: "remmen, remmen, remmen!". Dan staan we stil en hebben onze beide benen op de grond. Fietsles: dat is weer andere koek.

In de ochtend kom ik op een van meest idyllische plekken die ik in Nederland heb gezien. Weiland, lammetjes, een dijk, fietspaden, bos en een pand van natuurlandschap. Helemaal compleet met kruidentuin, een groendak, zonnepanelen en leef-dak. Het is warm. Een woensdagochtend in mei 2022. 

Ik leg mijn materialen van Veilig (Verkeer NL) klaar op tafel. We hebben een zitje buiten neer gezet. In de zon. Van deze eerste warmte wil je genieten. Thermoskan thee en koffie, schaal koekjes. Laat iedereen maar aanschuiven.

Een nieuwe uitdaging voor ons allemaal. Ik heb een trainingsdag gevolgd en mij natuurlijk goed voor bereid. Voor de mensen is het ook spannend. Een nieuwe docent, wat voor iemand zal het zijn? Wat gaan we doen?

De cursisten zijn al op een wat hogere leeftijd. En dan nog leren fietsen is spannend! 

Als opwarmer spelen we een kaartspel. Waar hoort welk item? Op de stoep, het fietspad of op de weg? Ook leggen we er wat verkeersborden bij. Dit bord staat voor een verplicht fietspad, en dit bord voor een fietspad waar je mag fietsen maar wat niet verplicht is. "ah, ja, en wat als je op een paard zit?". En zo komt het gesprek op gang. 

Maar nu is het dan toch echt tijd om op die enge metalen tweewielers te gaan. 

Eerst maar eens opstappen en afstappen. En: hoe houdt je zo'n fiets nu eigenlijk vast? Wanneer je dit al van jongs af aan hebt meegekregen zijn dit dingen waar je niet over nadenkt, maar als je het aangeleerd moet krijgen na je 30e is dit nog helemaal niet zo eenvoudig.

"Docent! Docent!", en de eerst beenbewegingen worden gemaakt. "Ik ben hier. Vlak achter jou. Blijf trappen. Vooral blijven trappen..." , moedig ik aan. 

Via Doortrappen heb ik deze klus gekregen. We hebben elkaar een paar keer gesproken en staan hetzelfde in het nut van fietsen. Het geeft zelfstandigheid, vrijheid, is goedkoop om van A naar B te komen en zeer milieuvriendelijk. Fietsen is gezond en voor elke leeftijd.

Tijdens het koffie en thee drinken heb ik aan elke deelnemer gevraagd wat zij graag zouden leren tijdens deze training. De mensen die al kunnen fietsen willen graag wat meer over het verkeer leren. Andere zouden iets specifieker willen oefenen met de hand uitsteken, sneller leren fietsen of minder bang zijn.

De mensen die nog heel weinig ervaring hebben of zelfs helemaal geen ervaring willen "fietsen".

Bij elkaar een heel mooi groepje mensen die met mij samen enthousiast aan de slag gaat. Iedereen doet mee. 

"Docent! Docent!" Ik kijk om. "Remmen, remmen!". 

We zijn een paar conclusies rijker: Handremmen = makkelijker dan een terugtraprem. Hoe lager de instap, hoe makkelijker. Het frame moet echt klein zijn. Met deze paar wetenschappen wordt het een stuk makkelijker. 

Vier vrouwen hebben tijdens de wekelijkse bijeenkomsten daadwerkelijk van 0 ervaring geleerd hoe te fietsen. Ze kunnen opstappen, remmen en afstappen als zij dit willen én op commando, als oefening voor onverwachte momenten. 

Zes vrouwen kunnen nu hun hand uitsteken in het verkeer, inclusief de vier beginners.

Een vrouw kan nu: snel fietsen. En snel is ze, we hebben een wedstrijd gedaan en wie won er?!?

Een groep van ongeveer twintig mannen en vrouwen zijn weer meer wegwijs in het verkeer. 

Een groep van ongeveer twintig mensen beseft hoe fijn het is om te kunnen fietsen en hoe waardevol dit is voor hun eigen leven, dat van hun kinderen en voor de natuur. 

"Docent! Docent!", ik kijk om en zie een vrolijk lachende cursist naar mij zwaaien. Weliswaar voorzichtig, wiebelend maar vol trots. "Links! Rechts!", ze heeft vandaag geleerd hoe een hand uit te steken.