Verandering

“ik manipuleer niet”, zei ik eens tijdens een gesprek over sterke eigenschappen. 

Dit was ongeveer vijftien jaar geleden. Ik was in gesprek met een psychotherapeut en reageerde zeer verontwaardigd op haar stelling dat manipuleren een positieve eigenschap is. 

Bij het woord manipuleren kreeg ik een vieze smaak in mijn mond. Het idee dat iemand moedwillig de hand naar eigen belang zet. Het bewust uitoefenen van richting op het handelen en denken van een ander. Nee, dat kon er toen bij mij niet in. Ik vond dat verwerpelijk. Ik vond dat onrechtvaardig. Sterker nog, ik vond het een gevaarlijke eigenschap. Een eigenschap die in de politiek en bij misleiding thuishoort. Een eigenschap binnen relaties waar een ongelijkwaardigheid heerst. 

Vanuit zulk negatief beeld en associatie is het begrijpelijk dat ik er negatief tegenover stond. Ik herkende mijzelf hier totaal niet in. 

Maar het moge duidelijk zijn…, ik schrijf dit in verleden tijd. Nu kijk ik er met een heel andere ogen naar. En met een heel ander gevoel.

Manipuleren kan juist heel krachtig zijn. Het kan helpen om jouw doelen te bereiken, zeker ook zonder daar een ander mee te schaden. Manipuleren betekent nu juist voor mij dat ik een doel helder voor ogen heb en weet hoe ik daar kan komen. Het betekent helemaal niet dat ik negatieve gedachten heb naar een ander toe en alleen aan mezelf denk. Ja. Het enige wat manipuleren betekent is dat je weet wat je kunt veranderen of wat je nodig hebt om een bepaalde verandering te realiseren. En dat ik de stappen zet om die verandering te bereiken. 

Vanaf het moment dat ik dit in zie heeft het woord geen negatieve klank meer en kan ik veel beter en open praten over wat ik wil bereiken. Een deel van de schaamte over wat ik wens is verdwenen. Want dat hing  zeker bij mij met de negatieve klank in het woord manipuleren samen: schaamte om iets wat ik wil.

Feitelijk schaamde ik mijn eigen wil en bestaan en durfde ik niet op te komen voor mijn eigen belangen. 

Nu ben ik bijna 45 jaar jong. Een mens met een verleden. Een mens met levenservaring. Maar boven alles: een mens met toekomst!

Hoe kan ik aan mijn toekomst denken, dromen of wensen, als ik niet durf te bestaan? Als het mij een slecht gevoel geeft om voor mijzelf op te komen? Om mij te realiseren dat er niet altijd even veel profijt is voor iedereen omdat ik mijn eigen weg kies?

Uiteraard wil ik niet bewust en ten koste van een ander mijn eigen toekomst neerzetten, maar als ik tijd besteed aan mijn werk, aan het oprichten van mijn bedrijf of aan een studie, dan heeft dat wel als logisch gevolg dat ik in diezelfde tijd niet naar mijn moeder kan gaan of met mijn dochter kan spelen of de buren een hand toe kan steken. Iedereen kan tenslotte een uur maar één keer besteden.

Het komt dan aan op planning en flexibiliteit. Als ik nu “nee” verkoop, wanneer kan ik dan “ja” aanbieden? Als ik nu “nee” geef, is het dan nodig om daar op een ander moment “ja” voor terug te geven, of mag ik het ook overslaan?

Zo balanceer ik in het juiste doen, voor mezelf, voor een ander en voor mijn toekomst. 

Wat mij hierin heel erg heeft geholpen is de vraag aan mezelf stellen: “Als mijn moeder of mijn dochter of de buren (of wie dan ook) mijn vraag nu met “nee” zouden beantwoorden, hoe zou ik dat dan ervaren? Sta ik dan stil, of kan ik verder?

Over het geluk...

Een zakenman kwam naar de meester toe en wilde van hem weten wat het geheim van een succesvol leven was.

De meester zei: „Maak elke dag een mens gelukkig!“

En hij voegde er na een tijdje aan toe: „... zelfs als jij zelf deze mens bent.“

En nog enige tijd later zei hij: „Vooral, als jij zelf deze mens bent.“

Schrijver onbekend